آموزش الکترونیکی
آموزش الکترونیکی یا آموزش وپرورش اینترنتی (برخط) (به انگلیسی: electronic-learning)
یادگیری الکترونیکی شیوه ای برای طراحی، تدوین، ارائه و ارزشیابی آموزش است
که از قابلیتها و امکانات الکترونیکی برای کمک به یادگیری بهره می گیرد. روش آموزشی است
که از زمان پیدایش اینترنت و گسترش این پدیده فناوری و استفاده از قابلیت‌های آن ایجاد گردیده است
و در حقیقت تکامل یافته شیوه آموزش از راه دور و برطرف کننده نیاز انسان‌های کاوشگر و خواهان یادگیری است
خصوصاً اینکه زمان و مکان در این شیوه آموزش اختیاری است.
آموزش الکترونیک امروزه توجه بسیاری از دست اندرکاران آموزش را به خود جلب نموده و از مباحث و مصارف بسیار اساسی در اینترنت است.
کوته‌نوشته‌هایی مثل (CBT(Computer-Based Training) , (IBT (Internet-Based Training یا (WBT (Web-Based Training به عنوان مترادف آموزش الکترونیک به کار برده می‌شوند.
سیستم‌های آموزش الکترونیکی lms نامیده می‌شوند. امروزه دانشگاه‌های بسیاری در سرتاسر دنیا از این شیوه برای برگزاری کلاس‌های آنلاین استفاده می‌نمایند.
تعریف موفقیت در تدریس آنلاین
کو و راسن(۲۰۰۴) تعریف ساده‌ای از تدریس آنلاین ارایه کرده‌اند: «تدریس آنلاین به معنای ارایه کل درس یا بخشی از آن از طریق اینترنت است» ص۲.
می‌خواهم این تعریف را کامل کنم و بگویم که مدرس آنلاین موفق کسی است
که دستیابی دانشجویان به اهداف یادگیری را با متعهد ساختن و توانمند کردن آنها در یادگیری مداوم العمر تسهیل و ترغیب می‌کند.
- اصطلاحات «درگیرساختن» و «توانمند کردن» و «یادگیری مادام العمر» وارد واژه‌های تخصصی تعلیم و تربیت شده‌اند و کاربرد زیادی دارند.
کنراد و دونالسون(۲۰۰۴) برای درگیر کردن دانشجویان در یک دوره آنلاین چهار مرحله را برشمردند.
۱- تازه‌وارد: در این مرحله مدرس به مثابه یک مذاکره کننده اجتماعی است.
۲- یاری دهنده: در این مرحله مدرس به مثابه مهندس پی ریزی است.
۳- همکار: دراین مرحله مدرس نقش تسهیل کننده را دارد.
۴- آغازگر/شریک: در این مرحله مدرس نقش یک عضو جامعه/چالشگر را دارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.